Categorie: Geleedpotigen

Herkenning

Met een pantser van ruim 7 cm en zijn vrij lange poten is de wolhandkrab een opvallende verschijning. Kenmerkend zijn de met een soort

vacht beklede scharen waar de naam aan te danken is. Overdag verblijven ze in hun zelf gemaakte holen die ze in de oevers uitgraven en 's

nachts trekken ze eropuit om voedsel te zoeken. Met hun graafwerk kunnen zij schade toebrengen aan de oeververdedigingen.

De soort komt een groot gedeelte van haar leven voor in zoet water. Voor de voortplanting zijn zij echter afhankelijk van zout water.

In september, oktober trekken zij naar de kust. Om daar te komen zullen ze net als de paling indien nodig over het droge verder trekken.

Bij de trek kan wel 12 km per dag afgelegd worden. De paring vindt plaats in de herfst in de getijdenzone waarna de vrouwtjes verder de zee in trekken. In het voorjaar keren ze terug en leggen hun eitjes.

Chinese wolhandkrabben zijn omnivoor en bepaald niet kieskeurig, ze eten alles wat ze tegenkomen. Bovendien verdringen ze de inheemse

soorten, en dat hoeven niet altijd krabben te zijn; zoals de Europese rivierkreeft. Deze heeft het toch al moeilijk, omdat ook de zich snel

verspreidende Amerikaanse rivierkreeft lang geleden is uitgezet en de Europese soort al heeft doen uitsterven in sommige gebieden.

De soort kan veel schade toebrengen aan visfuiken en -netten en werd gezien als grote schadepost. Tegenwoordig wordt zij echter gezien als welkome bijvangst voor de palingvissers. Zij kunnen de wolhandkrabben slijten aan Chinese restaurants of exporteren naar China.

Herkenning

De Europese rivierkreeft (Astacus astacus) of edelkreeft is een kreeft uit Europa die leeft in zoet water. De wetenschappelijke naam Astacus

astacus is van het Griekse Astakos (zeekreeft) afgeleid, maar in zee komt de soort niet voor.

Europese rivierkreeften kunnen tot 20 centimeter lang worden, maar afmetingen langer dan 16 centimeter zijn zeldzaam.

De Europese rivierkreeft houdt van voedselrijke wateren die snel opwarmen door de zon.

Sinds de introductie van diverse Amerikaanse rivierkreeftsoorten is deze soort snel afgenomen. De reden is dat de Amerikaanse soorten drager zijn van een parasiet, een oömyceet genaamd Aphanomyces astaci. De parasiet veroorzaakt een schimmelinfectie genaamd kreeftenpest waartegen de invasieve Amerikaanse soort zelf immuun is, maar die een populatie Europese rivierkreeften binnen enkele weken kan uitroeien.

Herkenning

Volwassen dieren zijn donkerbruin. Kenmerkend zijn de strepen of banden die dwars over het achterlijf lopen. De grootte van een volwassen dier is minimaal 10 cm en maximaal 15 cm.

Als exoot komt de gevlekte rivierkreeft voor in Europa.

Het dier kan drager zijn van de kreeftenpest. Zelf wordt het dier hier niet ziek van. Door co-evolutie zijn de schimmel die kreeftenpest

veroorzaakt en de zoetwaterkreeften uit Noord-Amerika aan elkaar aangepast: de zoetwaterkreeften uit Noord-Amerika zijn resistenter

geworden, de schimmel is agressiever geworden.

Herkenning

Lengte van ongeveer 10 a 12 centimeter.

De marmerkeeft (Procambarus spec.) is een kreeft uit Noord-Amerika die leeft in zoet water. De oude naam Procambarus spec. is vervangen door een eigen Latijnse naam: Procambarus fallax f. virginalis. Vaak wordt de soort aangeduid met Amerikaanse rivierkreeft, maar die naam is ook in gebruik voor enkele andere soorten van het geslacht Procambarus, zoals de rode rivierkreeft.

Van deze kreeftjes zijn alleen vrouwelijke exemplaren bekend. Toch weerhoudt dat dit diertje niet zich overvloedig voort te planten.

Het komt met regelmaat voor dat mensen in de dierenwinkel een Mexicaanse dwergkreeft (Cambarellus montezumae) denken te kopen maar met een marmerkreeftje thuiskomen. Het marmerkreeftje kan, zeker als hij voldoende schuilplekken heeft, zonder problemen in het aquarium met grotere vissen gehouden worden; kleine bodemvissen zoals de dwergmeerval kunnen nog weleens opgegeten worden. Nadeel is dat het dier de planten schade kan toebrengen. Het voedsel bestaat namelijk uit diverse soorten planten, ook weekdieren en aas worden gegeten.

Herkenning

Volwassen dieren zijn roodachtig, op de scharen zitten felrode puntjes. De grootte van een volwassen exemplaar is minimaal 12 cm en

maximaal 17 cm. Vrouwelijke dieren hebben 2 gelijke scharen, bij mannelijke exemplaren is de rechter schaar aanzienlijk groter.

De rode rivierkreeft verspreidt zich ook door afstanden over land af te leggen, dit in tegenstelling tot de gevlekte Amerikaanse rivierkreeft.

Dit kan voor flinke ecologische effecten zorgen, omdat zo ook geïsoleerde poelen bereikt kunnen worden. De kreeften kunnen dan flinke

schade aanrichten aan de vegetatie en de opgroeiende amfibieën in deze poelen.

Herkenning

Zowel in zout als in zoet water komen garnalensoorten voor, maar de meeste soorten leven in zee. Vele soorten leven op een zandbodem waarin ze zich kunnen ingraven om zich te beschermen tegen predatoren.

Geen nadere informatie beschikbaar.

source:  Wikipedia, the free encyclopedia