Categorie: Tweekleppigen

Herkenning

Een volwassen Aziatische korfmossel wordt tot 3,8 cm lang.

Het uiterlijk lijkt sterk op de nauw verwante toegeknepen korfmossel die eveneens in de wateren van de Benelux is te vinden. Verschillen zijn dat de toegeknepen korfmossel fijner is geribbeld, van boven is “toegeknepen” en van binnen paarser is dan de Aziatische korfmossel.

De Aziatische korfmossel wordt gegeten door de Scholekster. Exemplaren die het slachtoffer van predatie zijn, hebben een kenmerkende

beschadiging. Beide kleppen zitten met de slotband nog aan elkaar vast, één van beide kleppen is onbeschadigd en bij de andere klep zijn kleine stukken bij de onderrand van de schelp afgebroken. Omdat de Aziatische Korfmossel vooral in rivieren leeft, kan de Scholekster deze soort alleen onregelmatig als voedsel gebruiken bij incidentele lage waterstanden.

Herkenning

De schelp is langgerekt van vorm. De umbo ligt op ongeveer 1/3 van de voorzijde. Er is een lange slotband die meer dan de helft van het deel

tussen umbo en achterzijde in beslag neemt. Het slot is goed ontwikkeld. De rechterklep heeft één cardinale tand die conisch en driehoekig van vorm is en gecrenuleerd is en een rudimentaire lamelvormige laterale tand. De linkerklep heeft twee cardinale tanden met een conisch

driehoekige vorm en een rudimentaire lamelvormige laterale tand die ook afwezig kan zijn.

De schelpen zijn dikschalig en bestaan vrijwel helemaal uit een parelmoerlaag. Er is een dik periostracum wat bij de umbo vaak verdwenen is.

Hierdoor is de kalk van de schelp onbeschermd en vertoont daardoor heel vaak verschijnselen van oplossing. Het komt voor dat van dode dieren al vrij spoedig grote delen van de schelp zijn opgelost en dat bijn alleen het dikke periostracum nog overgebleven is

Herkenning

De bolle stroommossel (Unio tumidus ) is een zoetwatermossel.

De bolle stroommossel komt voor in rustig stromende rivieren, vijvers en meren in Europa. De soort lijkt op de schildersmossel (Unio pictorum) maar heeft een bolvormige schelp en wordt maximaal 8 tot 10 cm groot. De kleur is bruinachtig, met radiale strepen.

De mossel kan maximaal een jaar of 15 oud worden.

Herkenning

De gewone erwtenmossel (Pisidium casertanum) is een in zoet water levende tweekleppige schelpensoort uit de familie Sphaeriidae.

Pisidium casertanum leeft in zeer uiteenlopende typen water, van stromend tot stilstaand, ondiep en diep. De soort kan periodieke uitdroging

overleven.

Herkenning

De gewone hoornschaal (Sphaerium corneum) is een tweekleppigensoort uit de familie van de Sphaeriidae.

Herkenning

De schelp is dunschalig en langgerekt, ongeveer tweemaal zo lang als breed. Ze lijkt veel op de Zwanenmossel maar blijft kleiner en is naar

verhouding langer. Aan de buitenzijde bij de umbo bevinden zich de rugae die bij deze soort uit in een V-vorm gerangschikte kleine knobbeltjes bestaan. Beide schelphelften sluiten aan voor- en achterzijde niet goed op elkaar aan, ze gapen. Net als bij de echte Zwanenmossels ontbreken slottanden. De kleur van het periostracum aan de buitenzijde varieert tussen geelgroen, groen en groenbruin. De binnenzijde heeft een hoge parelmoerglans.

Herkenning

De quaggamossel (Dreissena bugensis) is een tweekleppigensoort uit de familie van de Dreissenidae

De quaggamosselen zetten zich stevig vast op scheepsrompen, gemalen en waterroosters hetgeen een enorme weerstand veroorzaakt voor het langsstromende water. Doordat ze grote hoeveelheden fytoplankton, zoöplankton en algen eten wordt het water zeer helder. Wat weer kan leiden tot toename van waterplanten. Hierdoor verandert het hele ecosysteem drastisch. Of dit nu postief of negatief is is erg afhankelijk van de situatie.

Duidelijk is wel dat met het helderder worden van het water de hoge nutrientenconcentraties zelf nog niet zijn verdwenen. Bij verdwijnen van de quaggamosselen kan het watersysteem dan ook weer snel vertroebelen.

Diverse baarzen en baarsachtige vissen kunnen in theorie de quaggamossel als voedsel beschouwen. Ze blijken de mossel echter niet altijd als zodanig te herkennen. Een exoot als de zwartbekgrondel kan dit weer wel.

Herkenning

De riviererwtenmossel (Pisidium amnicum) is een in zoet water levende tweekleppige schelpensoort uit de familie Sphaeriidae. Lengte: tot 11 millimeter. Hoogte: tot 8,5 millimeter. Semidiameter: tot 3,3 millimeter.

Herkenning

Dikke vrij stevige schelp met een dik periostracum. Ovaal niervormig, achterzijde veel langer dan de voorzijde. Binnenzijde met krachtige

cardinale en laterale tanden. Ingedrukte aanhechtingsplaatsen van de spierindruksels, duidelijke mantellijn. Kleur: Buitenkant - er is een

donkerbruin tot zwart periostracum. Als het periostracum eraf is dan heeft de schelp een melkwit tot blauw mat irriserende parelmoerkleur.

Binnenkant - Melkwitte parelmoerkleur.

Herkenning

De Schildersmossel (Unio pictorum) is een zoetwatermossel. De schildersmossel heeft een lengte van 7 tot 10 cm (soms wel tot 14 cm) en hoogte van 3 tot 4 cm.

De kleur van het periostracum aan de buitenkant van de schelp varieert van geel en olijfgroen tot lichtgroen. De binnenkant heeft een parelmoerglans. De soort komt voor in Europa en westelijk Azië, in langzaam stromende wateren en grote meren.

De Nederlandse naam refereert aan het feit dat de grote kleppen van de mossel vroeger door kunstschilders werden gebruikt om verf in te

bewaren.

Herkenning

De Toegeknepen korfmossel (Corbicula fluminalis) is een exoot in Nederlandse wateren, die voor het eerst in 1989 werd gevonden langs de Lek (rivier) en daarna ook aangetroffen is langs de Oude en Nieuwe Maas en de Merwede. Waarschijnlijk zijn ze via ballastwater per schip naar Europa gekomen. Hun verspreiding gaat snel. De soort lijkt erg op de verwante en eveneens exotische Aziatische korfmossel.

Een fossiele Korfmossel die nog het meest lijkt op de Toegeknepen korfmossel kwam tijdens bepaalde warme perioden (interglaciaal) in het

Midden en Vroeg Pleistoceen ook in Europa voor.

Het uiterlijk lijkt sterk op de Aziatische korfmossel. Verschillen zijn dat de Toegeknepen korfmossel fijner is geribbeld, van boven is “toegeknepen” en van binnen paarser is dan de Aziatische korfmossel.

Herkenning

De zwanenmossel, die 20 centimeter lang en 12 jaar oud kan worden, voedt door middel van een filtersysteem, aangedreven door een aantal sterke spieren. Het dier bezit een grote, gespierde voet, die gebruikt wordt om het lichaam voor zo'n 70% in de bodem in te graven, om vervolgens door één opening, bedekt met fijne cilia om grof materiaal te manoeuvreren, water naar binnen te pompen. Het water gaat via de maag, waar eetbare deeltjes worden uitgefilterd, langs de kieuwen, om uiteindelijk vie een tweede sifon het lichaam te verlaten. Afvalstoffen verlaten de mossel via deze zelfde sifon.

De zwanenmossel heeft twee zeer sterke spieren, de adductoren, waarmee de twee schelpen bij elkaar worden gehouden. Wanneer er gevaar dreigt, kan de mossel de schelp zo sterk sluiten, dat het zelfs voor een mens welhaast onmogelijk is de mossel te openen zonder de schelp te breken.

source:  Wikipedia, the free encyclopedia